Engbertsdijksvenen en Oosterweilanden

Johan is zo aardig mij naar het ZGT in Almelo te brengen, aangezien Nancy vanmiddag zelf naar het ziekenhuis in Oldenzaal moet. De reumatoloog doet uitstekend werk en in tegenstelling tot mijn aankomst, loop ik redelijk goed het ziekenhuis weer uit. We combineren het nuttige met het aangename door naar de Engbertsdijksvenen te gaan. We zijn benieuwd of de grauwe klauwier nog in het land is. Het antwoord is ja. Helaas is de afstand tot de vogel erg groot. Ik krijg haar (ja het is een vrouwtje) er toch nog goed genoeg op, dankzij mijn nieuwe RF100-500. Roodborsttapuiten zijn er volop, wat ook bevestigd wordt door een andere bezoeker die we eerder zijn tegengekomen. Ik zie nog een grote roofvogel in de verte. Ik ben helaas niet snel genoeg met mijn camera. Johan wel, hij legt een slangenarend vast.Deze zomergast voedt zich met slangen en andere reptielen, in deze biotoop waarschijnlijk met adders. Johan is zelf niet zo tevreden over de scherpte van de foto, maar hij heeft tenminste een bewijs (100% volgens OBSidentify).

grauwe klauwier (vrouw)

roodborsttapuit

roodborsttapuit

roodborsttapuit

gele kwikstaart en roodborsttapuit

grauwe gans en kievit

kieviten

kokmeeuwen

spreeuw

spreeuwen

Ypeloplas en Oosterweilanden

Vanmiddag samen met Johan naar Mundus geweest in Nordhorn. Wat een fijne behandeling door Lee. Ik heb mijn RF100-400 ingeruild voor een RF100-500. Ik ben erg benieuwd hoe deze nieuwe lens presteert. Gelukkig stelt Johan voor om naar de Groene Delta te gaan. We vertrekken om 18.00u. Het avondlicht is mooi. Als we aankomen zien we zo'n 7 fazanten op de plek waar we altijd parkeren. Ze zijn schuw. Zodra we uitstappen schieten ze in de bosjes. Het lukt me nog net om er een op de foto te zetten. De eerste vogelfoto met de nieuwe lens. Een meerkoet op het water moet er ook aan geloven, de tweede foto is een feit. Dan ook vogels in vlucht proberen. Grauwe ganzen zijn daar altijd willige slachtoffers voor. Omdat er verder weinig te zien is, rijden we door naar de Ypeloplas. Enkele witgatten (die we eerst abusievelijk voor oeverlopers aanzien) lopen langs de oever van de plas. We zien zowaar een kemphaan. Ook nog even naar de Oosterweilanden? Tuurlijk. Het wekt nauwelijks verbazing dat we Everard daar aantreffen. Het is een van zijn favoriete plekken. De nijlganze staan mooi in het laatste licht van de dag. Ik kijk terug op een fijne avond. De foto's 'smaken naar meer'.

Oelemars

Om even voor zeven uur in de ochtend zijn Johan en ik bij de Oelemars. Het belooft een mooie dag te worden, We komen vooral voor de ijsvogel die hier vaak op een tak in het water te bewonderen valt. Er zijn al zo'n 10 vogelaars in de hut, hun camera' s in de aanslag. Ik zit naast een praatgrage Zeeuw. Hij loopt over van enthousiasme. Ik twijfel of ik hem tot stilte zal manen, dat zal de sfeer wel rustiger maken, maar mogelijk niet gezelliger. Ik laat het erbij, zodat ik onder andere ook te weten kom dat hij het heerlijk vindt dat er in zijn hotel een eitje bij zijn ontbijt geserveerd wordt.  Hij biedt me zijn plek aan, zodat ik een nog beter zicht krijg op het tafereel voor de hut. Maar goed dat ik hem niet aangesproken heb. Tussendoor maak ik wel een praatje met hem, best aardige kerel.  We zien de ijsvogel een paar keer langs vliegen en ook maakt deze enkele keren een tussenstop op de eerder genoemde tak. Als we eerst vogels zien, die weliswaar mooi, maar niet bijzonder zijn, verschijnt daar de visarend. Een buitenkans om deze rover goed te observeren en fotograferen. Als we rond 10.30u vertrekken kunnen Johan en ik nauwelijks bevatten wat we hebben mogen aanschouwen.  Niet verwonderlijk dat ik in dit blog eerst de foto's van de visarend plaats, en dan pas van de ijsvogel, de wilde eend, de oeverloper, de nijlgans,  de houtduif, de grauwe gans, de fuut en de aalscholver. Het is een schitterend bezoek aan de Oelemars geworden.