Natuur en fotografie

zondag 9 november 2025

Wierdense veld en Oosterweilanden

De mist trekt langzaam op. Het belooft nog een aardige dag te worden. Johan staat om 10.30u bij mij voor de deur. We besluiten naar het Wierdense veld te gaan. Zou de klapekster vandaag wat dichterbij te zien zijn? Nog voor we er arriveren zien we een prachtige buizerd op een paaltje. Onze dag kan nu al niet meer stuk. De klapekster noch de grijze wouw laten zich zien als we bij het Wierdense veld door de verrekijker turen. Dan op naar de pingoruïne bij Zuna, een restant van een pingo (een ijslens die zich vormde aan het oppervlak in de laatste fase van de ijstijd). Op het water zien we eerst slechts grauwe ganzen. Toch zwemt er een bijzondere watervogel, die we eerder gezien hebben bij de Groene Delta. Het is de Australische bergeend. Hij dobbert een tijdje en voert dan een waterballet uit. We verlaten de Zunasche heide en besluiten vinkachtigen zoals de keep te zoeken bij de Oosterweilanden. Er ligt een mooi zonnebloemenveld op ons te wachten. We treffen er vooral kool- en pimpelmezen aan. Een enkele keep verstopt zich tussen de zonnebloemen. Op een van de zonnebloemen zitten drie ringmussen. Nadat we nog even kijken naar een fraaie vink gaan we zeer voldaan weer naar Hengelo.

buizerd

Australische bergeend

keep

pimpelmees

ringmussen

vink

zaterdag 8 november 2025

Haaksbergerveen

Vanochtend was het mistig en pas als de ochtend ten einde is wordt het helder. Nancy en ik besluiten rond 13.45u in de auto te stappen op weg naar Siberië. Zo heet een parkeerplaats bij het Haaksbergerveen. We kiezen voor de oranje wandeling. Het is opvallend stil in het gebied. Af en toe vliegen er ganzen over. Ik denk dat het toendrarietganzen zijn. Het zijn kleine rietganzen. Als we het veengebied weer uit zijn en de lange Wennewickweg af moeten lopen naar de parkeerplaats zie ik eerst staartmezen. He begint al aardig donker te worden en de vogels zijn moeilijk te zien tussen de takken. In de linkerberm staan roze en paarse bloemen en hier en daar staat een uitgebloeide zonnebloem. Een ideaal foerageerplekje voor putters. Ik tel er ruim 25 in vlucht. Ze vliegen heen en weer en landen in het bloemenveldje. Ze vallen er nauwelijks op. Enkele putters imiteren stealth vliegtuigen, of is het andersom? Bij het verlaten van dit natura 2000 gebied maak ik een foto van de schemering.

Haaksbergerveen

Haaksbegerveen

kleine rietganzen

staartmees

putters

Hoeveel putters zie je?

putters

Haaksbergerveen

vrijdag 7 november 2025

Lemelerberg en Wierdense veld

Het belooft een prachtige dag te worden, weeronline geeft de dag zelfs een 8. Nancy en ik gaan naar de Lemelerberg. We parkeren de auto bij het Theehuis aan de Kerkweg 32 en we lopen de blauwe route van ruim 10 kilometer. De wandeling is prachtig. Onderweg stop ik regelmatig om vogels te fotograferen. Ik zie niet echt bijzondere soorten, zoals de eerder waargenomen pestvogel. De grote lijster laat zich gelukkig wel mooi zien. Zijn neefje de kramsvogel leeft vrijwel altijd in groepverband, daarom zien we er ook meerdere bij elkaar. De zwarte kraai, de roodborst en de pimpelmees zijn vogels die we overal wel tegen kunnen komen, maar in deze setting komen ze mooi uit. Nancy kijkt niet alleen naar de lucht, maar ziet ook de paddestoelen op de grond. We hebben na de wandeling nog wel tijd om naar het Wierdense veld te gaan. Ik hoop daar de klapekster en de grijze wouw te zien. De eerste lukt aardig, de tweede zit oop een zodanig grote afstand dat je enige fantasie moet hebben om er een grijze wouw van te maken. Gelukkig beschik ik over die fantasie.

Lemelerberg, foto Nancy

grote lijster

kramsvogels

zwarte kraai

roodborst

pimpelmees

gewone krulzoom, foto Nancy

vliegenzwam, foto Nancy

klapekster

zoekplaatje grijze wouw

woensdag 5 november 2025

Hengelo, roodstaart in de hoofdrol

Vanmiddag kan ik er nog even op uit om vogels te kijken. Ben net terug uit Ouderkerk om op vier geweldige kleinkinderen te passen. Johan heeft gisteren de zwarte roodstaarten weer gezien bij een garage in Hengelo, evenals twee jaar geleden. Toen ik vorig jaar rond deze tijd van het jaar aankwam was de vogel (c.q. waren de vogels) gevlogen. Hopelijk heb ik dit jaar meer geluk. Als ik aan kom fietsen, zie ik al zwarte roodstaarten op de dakrand van de garage zitten. Ik houd enige afstand en ja hoor, daar komen er een paar naar beneden om van de bessen te snoepen. Een paar monteurs kijken belangstellend toe. "Ik heb meer met roofvogels" zegt de een, de ander knikt en geeft geen voorkeur aan. Een aantal foto's is gemaakt en er verschijnt nog een liefhebber. Het is Trudy die ik eerder heb ontmoet. Zij weet ook nog de plek waar we de baardmannen hebben gezien bij het Kristalbad. Samen genieten we van het spektakel. De vogels zijn wat schuchter als er activiteit bij de garagedeur is. Een grote Volvo staat wel erg lang stationair te draaien. Toch lonken de bessen en de schroom wordt overboord gezet. Op de eerste foto zie je een vrouwtje, op de tweede een mannetje. Gezien het aantal vrouwtjes zou de naam 'bruine roodstaart' passen.

vrijdag 31 oktober 2025

Engbertsdijksvenen, Oosterweilanden en Wierdense veld

Johan en ik zijn niet zo vroeg op pad als anders. Misschien doen we in de middag ook wel fraaie waarnemingen. We beginnen bij de Engbertsdijksvenen. Hier zien we de klapekster. Ver weg, maar wel herkenbaar. Hier kwamen we voor. We lopen een paar rondjes, de klapekster blijft op afstand. Sterker nog, we zien 'm niet meer. Dan naar de Oosterweilanden. Hier wordt de aanwezigheid van een sneeuwgans gemeld. Ook hier op grote afstand de vogel waar we voor komen. Deze blijft min of meer verscholen tussen grauwe ganzen. We praten even met een jongeman die echt verstand van vogels heeft. Hij loopt naar de waterplas van de zandafgraving en komt bijna hollend terug. Hij heeft een hop gezien en is de verbazing nauwelijks teboven. Wij turen in de verte en zien de zeldzame vogel over de weg vliegen. Dan maar kijken of we het geluk hebben om hem nogmaals te zien. Met zeer veel geluk lukt het me om een foto te maken. Onmiskenbaar, de hop! We vervolgen onze route naar het Wierdense veld. We zien de klapekster en heel in de verte, we schatten de afstand op een kilometer, de grijze wouw. De foto's van vandaag zijn niet de beste, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het zien van enkele bijzondere vogels. Vooral de hop.