Wierdense veld

De afgelopen dagen kwamen verscheidene foto's voorbij van de grijze wouw. Het Wierdense veld was the place to be. Vanmiddag gaan Johan en ik op onderzoek uit. We hebben niet het beste tijdstip gekozen. Midden op de dag wordt de grijze wouw niet vaak gezien. Vaker in de vroege ochtend of tegen de avond. We staan wel een paar uur te kijken over het veld. Gelukkig is het zonnig en warm. Helaas geen wouw te zien. Er komen wel buizerds overvliegen. We ervaren dat toch als een soort troostprijs. Op wat roodborsttapuiten en een torenvalk na is het Wierdense veld een oase van rust. Niet het soort rust waar wij blij van worden. Er zijn nog meer vogelaars en we hebben enkele leuke gesprekken. Als het einde van de middag nadert, keren we huiswaarts. Het was een mooie middag die met een grijze wouw nóg mooier zou zijn geweest.

buizerd

buizerd

buizerd

buizerd

roodborsttapuit

roodborsttapuit

torenvalk

Zuid Limburg

Mijn vogelboek 'De beste vogelgebieden van Nederland' raadt mij 'Sibbe-Hamsterreservaat' aan. Het gebied dankt zijn naam aan het voorkomen van de laatste hamsters van Nederland. De akkers trekken veel vogels aan. Vandaag lijkt het alsof er meer hamsters dan vogels zijn. Grote aantallen veldleeuweriken, vinken, kneuen en geelgorzen zullen nu wel ergens in Gambia of Senegal vertoeven. Ik zie wel een torenvalk, misschien peuzelt deze straks de allerlaatste korenwolf op. Een fraaie duik eindigt in de vegetatie. Een roodborst zit op de rand van een waterput en lijkt net als ik van het zicht op de molen te genieten. Bij de sleedoorn zie ik wel activiteit van vogels, maar deze zijn me telkens te snel af. Als troostprijs kan ik een tjiftjaf vastleggen. Het akkerreservaat is echt de moeite waard om te bezoeken, er is veel moeite gedaan om diverse gewassen op de kavels te verbouwen. Voor vogels kun je waarschijnlijk het best in de lente zijn.

biddende torenvalk

torenvalk in duikvlucht

torenvalk duikt op prooi

roodborst

molen bij Sibbe

molen bij Sibbe

sleedoorn

tjiftjaf

Groene Delta en Oosterweilanden

Rond half negen in de ochtend zijn Johan en ik bij de Groene Delta. Langs de weg zien we al snel een paar tapuiten. We nemen foto's vanuit de auto en rijden daarna door naar de parkeerplaats. Een opvallende verschijning is de Australische bergeend. Dit mannetje is vast niet van de andere kant van de wereld aan komen vliegen. Waarschijnlijk is hij ontsnapt uit gevangenschap, hij is er niet minder mooi om. Grauwe ganzen vliegen boven ons en op het water drijven een paar futen. De kenmerkende zandplaat in het midden van het water is vandaag niet zichtbaar. Ondergelopen helaas, daarom geen steltlopers. Waar we wel van kunnen genieten is het paapje, dat zich tegoed doet aan de zaden van het kruidenrijke stuk rond het water. We stappen in de auto en gaan richting Oosterweilanden bij Vriezenveen. Langzaam rijden we over een stille weg en dat levert enkele plaatjes op van roodborsttapuiten. Op een paaltje in de verte zit een buizerd. Ongelooflijk hoe ver hij zijn kop weet te draaien. Bij de zandafgraving zien we nijlganzen, grauwe ganzen en kieviten. Er zit één verre neef van de Australische bergeend. We zoeken nog een kruidenrijk stuk land op. De putters lijken verstoppertje te spelen. Af en toe komt er een tussen de distels en andere planten vandaan. Ja, ik heb er een... Ik zet Johan rond 12.45u weer af bij zijn huis. Thuis is er tijd om de foto's na te bewerken.

tapuit

tapuit

Australische bergeend

Australische bergeend

grauwe ganzen

futen

paapje

paapje

paapje

roodborsttapuit

roodborsttapuit

buizerd

buizerd

bergeend

kieviten

putter

Terschelling

De buienradar laat verdacht veel witomrande blauwe vlekken zien in het waddengebied. We moeten daar niet teveel waarde aan hechten, maar toch. Tussen de soms hevige buien door wagen we ons naar buiten. Er staat wat minder wind dan gisteren, toch hebben we deze graag in de rug. Als het niet regent is het zowaar aangenaam. We blijven vandaag bij de waddenkust en gaan ook een stukje door de polder, niet te ver van ons vakantiehuisje in verband met de dreigende lucht. Op en rond het fietspad zien we een stuk of vijf tapuiten. Ze wachten niet op ons, gelukkig heb ik mijn telelens op de camera. Wat zijn steenlopers toch grappig, de oranje pootjes hebben iets weg van geschrapte worteltjes. En dan zie ik zowaar eiders, en dat op onze laatste dag op Terschelling.  Deze forse eend van zout water is in staat om schelpdieren open te breken.  Met een voldaan gevoel wandelen we terug naar ons vakantieverblijf om ons klaar te maken voor vertrek.

op de dijk (foto Nancy)

zelden zonder camera (foto Nancy)

de lucht betrekt (foto Nancy)

tapuit

steenloper

steenloper

steenloper

eider

eider (man)

eider (vrouw)

eider (vrouw)

Terschelling

Vandaag fietsen we tegen de wind in langs 't wad naar West-Terschelling. Vanaf het Groene Strand kun je de Brandaris goed zien. Er is daar echter meer, een permanent granieten Oerol-kunstwerk, onthuld in 2006. Het is opgebouwd uit 23 brokken graniet, afkomstig van de zeebodem. Het graniet dat 100 jaar op de zeebodem heeft gelegen is afkomstig uit een wrak van een Zweeds schip. Het kunstwerk is gemaakt door Yaěl Artsi. Even verderop zie ik levende kunstwerken, duizenden zeevogels tegen een een blauwe achtergrond. Een aalscholver zit op het basalt en lijkt de vlucht na te kijken. Na een pauze op het terras van De Walvis gaan we door de duinen naar Midsland. Het fietspad dat tussen Midsland en Oosterend ligt is een ware hotspot voor rustende wadvogels. Als we in Oosterend zijn aangekomen staat er 35 kilometer op de teller. Tijd om het blog te schrijven en eten te koken.

Brandaris

Oerol kunstwerk (foto Nancy)

Oerol kunstwerk (foto Nancy)

rosse grutto's

rosse grutto

wadvogels

aalscholver

bergeenden

rotgans

fietspad Midsland-Oosterend (foto Nancy)

fietspad Midsland-Oosterend (foto Nancy)

torenvalk

wulp

goudplevieren

goudplevieren