Natuur en fotografie: Engbertsdijksvenen en Zunasche heide

Vandaag blijft het droog, een goede aanleiding om op pad te gaan. Johan haalt me op en we gaan naar de Engbertsdijksvenen waar we de klapekster hopen te zien. De naam doet vermoeden dat het een soort ekster is. Als je de haaksnavel ziet, weet je dat dit niet juist is. Een andere naam is dan ook blauwe klauwier. We komen bij het hoogveen aan en zien eerst de grote bonte specht. Tijdens de wandeling van een kilometer of zes zien we niet veel vogels. Niet ongewoon in de tijd van het jaar. Gelukkig zien we waar we vooral voor zijn gekomen. Een klapekster achtervolgt een prooi, waarschijnlijk een roodborsttapuit of rietgors. We proberen de klapekster met de verrekijker te volgen. Opeens zien we hem in een boom zitten. De prooi is vast ontsnapt. De foto is niet bijzonder, daarvoor is het onderwerp te ver weg. We maken nog een foto van een roodborsttapuit en gaan op weg naar de Zunasche heide. Een tussenstop in Nijverdal levert geen foto van de bosuil op. Niet thuis. Onderweg zien we badderende spreeuwen in het grasland. Op de waterplas dobberen enkele krakeenden. Wat vliegt daar bij de grauwe ganzen? Kraanvogels! Gelukkig hebben deze twee volwassen vogels met hun jong de vogelgriep tot nu toe overleefd. Als we onze koffie maken (espresso uit een zakje) zien we een biddende torenvalk. Dat het de moeite waard is om deze rover te volgen, blijkt uit het tafereel op de grond. De valk heeft een prooi te pakken en deze wordt verorberd op een bergje zand. Wat hebben we toch een mooie hobby.