Natuur en fotografie: Oelemars en Kristalbad

Om 9.00u haal ik Johan op. Bestemming Oelemars, waar we mogelijk watersnippen zien. Onderweg zakt ons de moed een beetje in de schoenen. Het wordt mistig. Het water in de zandafgraving bij Losser ligt er vredig bij. Iets te vredig naar onze zin, nauwelijks vogels op en rond het water. We laten de auto staan en beginnen aan een wandeling van een kilometer of vier. Gelukkig zien we nu wel vogels. In de verte vliegen goudhaantjes van spar naar spar. Te ver weg om ze op de foto te zetten. Met de vinken en een enkele keep hebben we meer geluk, ondanks het weinige contrast door de weersomstandigheden. Een roodborst, boomkruiper en bonte specht brengt het totaal op een aardig aantal. We komen weer bij het water aan en warmen onze handen aan de koffiemok. Nu is er meer te zien. Weliswaar geen snippen, maar een ballet van kokmeeuwen. Een groep grote Canadese ganzen dobbert op het water. Er is er een bij met een prachtig witte kop, een vorm van leucisme. We praten nog even met een Lossernaar die er iedere dag komt, gelukkig verstaan we het Twentse dialect. De laatste weken valt er niet zo veel te zien volgens hem. We besluiten op de weg naar huis langs het Kristalbad te gaan. Achtereenvolgens zien we dodaarzen, kuifeenden, een grote gele kwikstaart, een wintertaling, staartmezen en een bergeend. Om in de sfeer van vandaag te blijven: 'Hoor wie klopt daar kinderen?', als laatste een bonte specht.