Om even weer een frisse kop te krijgen loop ik een rondje rond de Genseler vijvers. Als (bijna) vanzelfsprekend gaat mijn camera mee. Voor het eerst dit seizoen hoor ik wat karekieten. Helaas is veel riet gemaaid, dus weinig kans op grote aantallen kwebbelende vogels. Ik loop over het pad met aan linkerzijde bosschage. Mijn oog valt op een fraai gekleurde vogel, een goudvink. De buik is eerder rose dan rood. Het kopje gitzwart met priemende oogjes. Een geluksmoment.
Johan en ik gaan na een kort bezoek aan de Groene Delta, waar we meer vogels horen dan zien, naar de Zunasche heide. Dit gebied vormt de verbinding tussen de Sallandse heuvelrug en de lagere natte gronden bij rivier De Regge. Een prachtig natuurgebied, zeker nu de waterstand hoog is. Er zijn veel vogels, waarbij twee kraanvogels momenteel de sterren zijn. Ze hebben twee jongen bij zich. Zoals het sterren betaamt, blijven ze op afstand. Als ware papparazi proberen we een glimp op te vangen. Het lukt, daarvoor lopen we wel 12 kilometer in en rond het gebied. De grasmus, de roodborsttapuit en tjiftjaf zijn bijvangst. Bij een rustpunt genieten we na met een ijsje. Heerlijk bij het warme weer van vandaag.
Vanavond gaan Johan en ik toch nog eens terug naar de plek waar we enkele dagen geleden velduilen hebben gezien. Er hangen donkere regenwolken boven het gebied. De schemering is ingevallen. Enkele velduilen jagen . Ze komen niet dichtbij. Toch zijn ze met verrekijker en fotocamera in telestand te bewonderen. Het was de rit wederom waard!
Wat een regenbuien vandaag! Toch gaan Johan en ik op de fiets naar het Kristalbad. Daar is altijd wat te zien. We genieten van de capriolen van de boerenzwaluwen. Het valt nog niet mee om ze in vlucht te fotograferen. Het lukt, getuige foto 2. Dat er blauwborsten zijn weten we. We luisteren en horen het kenmerkende gezang. Het duurt niet lang of ze komen tevoorschijn. Eerst op de grond, later tussen de rietstengels. De grauwe ganzen ontfermen zich over hun kroost. De dodaars is zover nog niet en blijft broeden. Even denk ik een rietgors te zien, maar het is een huismus die zich gedraagt als een rietgors. We hoorden gisteravond Arjan Dwarshuis in een lezing zeggen dat hij in het hier en nu is als hij vogels kijkt. Wij voelen dat exact zo.
Vandaag komt een wens van mij uit. Het lukt me om niet alleen een velduil te zien, maar ook om hem te fotograferen. Mooi om te zien hoe de vogel laag over de grond scheert en naar prooi zoekt. Johan en ik staan met volle bewondering te kijken. We zijn niet de enigen. Er is ook een groep enthousiaste vogelaars uit Hardenberg. Op de vijfde foto is te zien dat de lens wel in de juiste richting moet wijzen. Heel grappig. Van de weidevogels vind ik het pulletje vandaag het mooist. Een kwetsbaar schepseltje dat dapper door het grasland loopt. De ouders houden hem goed in de gaten.
Het belooft een mooie dag te worden. Na ontbijt en koffie gaan we op pad. Ezumakeeg is moeilijk bereikbaar door werkzaamheden aan een nieuwe brug. We negeren inrijdverboden en constateren dat nog meer vogelliefhebbers er een mogelijke bekeuring voor over hebben. Het zien van steltkluten is dat ook best waard. Het betoverende geluid van rietzangers stijgt op uit het riet. In de verte zien we een sprong reeën. Bij Surhuizemermieden genieten we van de vele grutto's. De boswachter die we tegenkomen vertelt over 'zijn' gebied met passie en weet bijzonderheden over de vogels te vertellen. Hij legt uit dat we zolang we op de paden blijven de grutto's zich weinig van ons aan trekken. Mochten we het veld ingaan zullen ze alert reageren en opvliegen. We zien enkele kemphanen, gele kwikstaarten en een graspieper. We horen bij Twijzelermieden de roerdomp met zijn karakteristieke geluid maar zien 'm helaas niet. Er valt altijd nog iets te wensen, ook na deze fantastische dag. Dank aan Johan en Joke voor de gastvrijheid!
gele kwikstaart
graspieper
kemphaan
kemphaan
rietgors
rietzanger
steltkluut
