Even is het twijfelachtig of we de wandelschoenen aan zullen trekken. Regenvoorspelling. Gelukkig doen we het toch, regenkans minder dan 100%. We gaan naar het Haagse Bos, een voormalig productiebos. Nu door Natuurmonumenten beheerd. De wandeling met Johan en Joke is prima. De afstand is zo'n elf kilometer. Het is wel wat grijs, toch zijn er best aardige plaatjes te maken.
Johan wil graag zijn nieuwe lens uitproberen en vogels fotograferen. Of ik mee wil. Wat dacht je, mijn camera gaat mee. We gaan een eindje op de fiets. Het kristalbad is een retentiegebied tussen Enschede en Hengelo. Het water loopt van het ene bassin naar het andere en wordt daarbij steeds verder gezuiverd. Dit gebeurt o.a. door het riet aan de kant. Dit is een oase voor allerlei vogels. De meeste indruk maakt de koddige dodaars, een kleine futensoort. Maar ook de kuifeenden mogen er zijn. Het mannetje is zwart-wit, het vrouwtje bruin. Waterhoentjes scharrelen bijna onopvallend tussen de stenen. De reiger observeert.
De wekker roept me uit een diepe slaap. Het is nog helemaal donker. O ja, het rolluik is nog naar beneden. Het ochtendlicht neemt toe naarmate het rolluik omhoog gaat. 7.20u, Johan en Joke staan om 8.15u voor de deur. Ook zij houden, net als wij, van betrouwbare afspraken. De auto wordt geparkeerd aan de rand van Rectum. Je weet niet waar dat ligt? Vlakbij Wierden, een stukje verder dan Almelo. De wandelroute staat op het navigatiesysteem dat Johan en ik beiden hebben. Johan vertelt me dat de wandeling bij zonlicht heel fraai is. Hij probeert me te waarschuwen voor een teleurstelling, omdat de zon zich nu niet laat zien. Was niet nodig. Ook bij het weer van vandaag, grijs en vrij koud, is de wandeling buitengewoon mooi. Als we bij de Enterse Zomp aankomen, worden we vriendelijk ontvangen. We bekijken in de loods het vakwerk van ambachtslieden. Met een mengeling van Twentse nuchterheid en gepaste trots toont een timmerman op leeftijd de zomp in aanbouw. Op leeftijd? Ja, net als wij.
Ik heb geen foto's van de zomp, wel van andere onderwerpen die we tegenkomen op de wandeling.
We wandelen ruim 15 kilometer in het Lutterzand en het Beuninger Achterveld. Na dagen met wolkenvelden en regen is het ineens prachtig weer. De temperatuur ligt rond de 6 graden. We zien en horen veel spechten. Wat ons verbaast is de kievit in het gras. In januari. De Dinkel voert regenwater af en treedt buiten haar oevers. Het lijkt wel alsof we vandaag de enigen zijn in dit mooie stukje Twente. Nee, toch een paar wandelaars die stevig doorstappen en een dame die haar hond uit laat. Aan een tak hangt een waterdruppel.De zon lijkt erin gevangen.
